Inleiding:
Ik ben naar veel museums geweest. Maar dat waren museums waar je wat kon doen bijv. Nemo, maritiem museum, enz. Daar was veel te doen.
Ik denk dat musea er zijn voor iets te leren. En musea dat ook wil bedoelen.
We gingen naar drie museums in twee dagen. Op maandag 22nov gingen we naar Witte de With en op dinsdag 23nov gingen eerst naar het Teylers Museum en daarna naar Het Dolhuys. De eerste twee musea waren wel erg saai, want er was niet veel te doen. Het Dolhuys was wel leuk, daar was wel wat te doen (behalve kijken).
1. Witte de With:
Het Witte de With museum vond ik erg saai, er was niet veel te doen behalve kijken. De tentoonstelling had te maken met luiheid (das goed gelukt). Er waren ook veel knuffels.
Maar Witte de With is geen officiële museum omdat ze geen vaste tentoonstelling. Maar een tentoonstelling die altijd verandert. Het Witte de With verandert altijd, dus er is altijd wel per periode iets anders.
Witte de With is gemaakt om mensen steeds weer iets nieuws te leren. Daarom verandert het Witte de With altijd. Anders zie je 10 keer de zelfde tentoonstelling en wordt het hartstikke saai.
2. Teylers Museum:
Het Teylers is het oudste museum van Nederlands uit de 18de eeuw. En er is ook een grote bibliotheek met wetenschappelijke boeken. Maar daar mocht niet iedereen komen.
Verder was er nog een vaste tentoonstelling met opgravingen van dino’s en andere uitgestorven dieren. En een tentoonstelling over hoe elektriciteit is uitgevonden. We deden daar mee een proefje (met elektriciteit), twee mensen moesten een ijzeren stang vasthouden en toen ging de vrouw van de rondleiding een knopje omzetten en iedereen kreeg een kleine schok. Het Teylers is er om mensen te laten zien wat mensen vroeger dachten over iets.
3. Het Dolhuys:
Het Dolhuys was de leukste van de drie. Eerst gingen we een gebouwtje in en moest je door een deur. Dan zat je in een kamertje met in het midden hersens op sterk water. De vrouw van de rondleiding zat allemaal vragen te stellen, die je moest beantwoorden. Toen gingen we weer door een deur. En toen zag je een zaal vol met schermen en zitzakken (waar je op kon zitten achter een scherm), en er was ook een groot scherm een paar dingen over hersens. We moesten een paar testen doen die op het scherm stond (waar je achter zat). Ze gingen over angst, gezichtsuitdrukking, concentratie, kicks en ….
Het Dolhuys gaat over hersens en wat een Dolhuys vroeger was.
Peter Jaarsveld